“Αποστολή στην Αρχαία: στα ίχνη του Ομήρου Ελλάδα” του Ελευθέριου Πλουτάρχου
Χαιρετισμός Έκδοσης
Με τεκμηριωμένο, διασκεδαστικό και προσιτό τρόπο,
ενθαρρύνοντας τους νέους αναγνώστες να μάθουν, αλλά και να απολαύσουν τη
διαδικασία της μάθησης, ο έμπειρος λογοτέχνης Ελευθέριος Πλουτάρχου προσφέρει
ένα νεανικό λογοτεχνικό βιβλίο γνώσεων για την αρχαία Ελλάδα και τον Όμηρο.
Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα εκπαιδευτική, συγγραφική πρόκληση που καλεί
μικρούς και μεγάλους, με ευφάνταστα λογοτεχνικά εργαλεία και μυθολογικά
τεκμήρια να εξερευνήσουν τον πολύπλοκο και συναρπαστικό κόσμο της αρχαίας
Ελλάδας και του Ομήρου. Μέσα από την πρωτότυπη αυτή ιστορία και τις ενδιάμεσες
που εκτυλίσσονται εσωτερικά, διδάσκονται σημαντικές αξίες και διδάγματα σχετικά
με τη δικαιοσύνη, τη φιλία, την ανθρωπιά και την αξία της παιδείας. Παράλληλα,
η συναρπαστική και καλά δομημένη πλοκή του έργου διεγείρει το αίσθημα της
αγωνίας, ενθαρρύνει τη φαντασία και την κριτική σκέψη των αναγνωστών. Ο
συγγραφέας κατάφερε να δημιουργήσει σκηνικό, πλοκή και χαρακτήρες που δίνουν
την αίσθηση ότι είναι αληθινοί και ζωντανοί. Διαβάζουμε με ενθουσιασμό!
Σίσσυ Σιγιουλτζή-Ρουκά
Πρόεδρος Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου
Αντί Προλόγου
Αγαπητοί μικροί και μεγάλοι αναγνώστες,
Κρατάτε στα χέρια σας ένα λογοτεχνικό βιβλίο γνώσεων που γράφτηκε για να υπηρετήσει διττό σκοπό. Αφενός να προσφέρει ως λογοτεχνικό κείμενο αγωνία, περιπέτεια και ψυχαγωγία αφετέρου να μεταφέρει γνώσεις, που στην προκειμένη περίπτωση αφορούν στην ελληνική μυθολογία. Συγκεκριμένα, μέσα από την αφήγηση της φανταστικής ιστορίας του Λεωνίδα γίνεται αναφορά στον Τρωικό πόλεμο, στην Ιλιάδα και στην Οδύσσεια. Το βιβλίο απευθύνεται πρωτίστως σε παιδιά Δ΄- Στ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου, σε παιδιά του γυμνασίου και του λυκείου και σε εκπαιδευτικούς Δημοτικής και Μέσης Εκπαίδευσης που διδάσκουν το μάθημα της Ιστορίας. Βέβαια, μπορεί να διαβαστεί με το ίδιο ενδιαφέρον από ανθρώπους κάθε ηλικίας που θέλουν να γνωρίσουν ή να θυμηθούν θέματα της ελληνικής μυθολογίας.
Ευχές για ένα όμορφο λογοτεχνικό και εκπαιδευτικό ταξίδι!
Ελευθέριος Πλουτάρχου
Εκπαιδευτικός Δημοτικής Εκπαίδευσης – Λογοτέχνης
(Απόσπασμα από το 14ο κεφάλαιο)
Στα ίχνη του Ομήρου
Η καινούρια μέρα μας βρήκε από νωρίς ξύπνιους. Προτού
ακόμα χαράξει το φως βγήκαμε από την καλύβα. Οι πρώτες ηλιαχτίδες δεν άργησαν
να φτάσουν στη γη και να μεταμορφώσουν την πλάση σ’ έναν φανταστικό καμβά
θερμών χρωμάτων. Σε λίγα λεπτά ο ουρανός είχε πάρει ένα σωρό αποχρώσεις του
αγαπημένου μου γαλάζιου, το ίδιο κι η θάλασσα, την οποία άρχισα να διακρίνω από
μακριά. Γύρω μας πρόβαλλε στο φως της νέας μέρας το υπέροχο τοπίο με τους
χαμηλούς λόφους και τα μικρά χωριουδάκια στη γύρω περιοχή, τη χαμηλή βλάστηση
και το δάσος που φαινότανε στο βάθος, στους πρόποδες μιας οροσειράς. Οι
φτερωτοί μας φίλοι έκαναν την εμφάνισή τους, όπως άλλωστε κάθε μέρα, στον πεύκο
που στεκότανε αγέρωχος πίσω από την καλύβα, σαν πιστός φρουρός της, και με το
μελωδικό κελάηδημά τους συμπλήρωναν το μαγευτικό σκηνικό. Νίψαμε το πρόσωπό μας
μ’ άφθονο καθαρό νερό και καθίσαμε στο αγαπημένο μας σημείο. Εκείνο με τις
μεγάλες πέτρες. Ατενίζοντας γύρω μας θαυμάζαμε το μεγαλείο της φύσης.
Βλέποντας προς τη θάλασσα μου ‘ρθε μια ιδέα.
«Τι λες Περικλή… πάμε για κολύμπι σήμερα;»
«Αμέ… πάμε, γιατί όχι».
Κι αφού βάλαμε κάτι στο στόμα μας κατηφορίσαμε τον λόφο.
Πλησιάζοντας στην παραλία δεν άργησε να φτάσει στα
ρουθούνια μας η μυρωδιά της θάλασσας. Νιώθαμε την αύρα από τον αέρα που φυσούσε
ελαφριά να διαπερνά τα κορμιά μας κι αισθανόμοσταν θαρρώ στο δέρμα μας την
αλμύρα της. Κι αυτή ήρεμη, γαλήνια, μας προκαλούσε να βουτήξουμε στα καταγάλανα
και καθαρά νερά της. Να μας δροσίσει από τον καυτό ήλιο. Ενδώσαμε στον
πειρασμό. Βγάλαμε τα ρούχα και κολυμπήσαμε γι’ αρκετή ώρα. Έπειτα καθίσαμε στην
ξανθή αμμουδιά. Ρίξαμε βότσαλα στο νερό και μετρήσαμε ποιο θα ‘κανε τα περισσότερα
πηδηματάκια. Φτιάξαμε πύργους και παίξαμε με τα κοχύλια. Ξεχαστήκαμε για λίγο!
Κάποια στιγμή διακρίναμε μια μικρή ψαρόβαρκα να
προσεγγίζει την ακτή. Κατευθύνθηκε προς τα βράχια, στη δεξιά μεριά του μικρού
κόλπου. Φορέσαμε τα ρούχα μας και με γοργό βήμα κινηθήκαμε προς τα ‘κει. Ο
ψαράς έδεσε τη βάρκα του σ’ έναν βράχο, πήρε το καλάθι με τα ψάρια του στο ‘να
χέρι και τα σύνεργά του στ’ άλλο και προχωρώντας προς το μέρος μας ανταμώσαμε.
Μας χαιρέτησε, τον χαιρετήσαμε, πιάσαμε κουβέντα…
Καταγόταν από τη Σάμο, ένα κοντινό νησί. Τον ρώτησα αν είχε ακούσει για έναν
τυφλό ποιητή. Αυτός απάντησε πως άκουσε πολλά για κάποιον που λεγόταν Όμηρος.
Γύρναγε στον τόπο του από πόλη σε πόλη, από χωρίο σε χωριό κι απάγγελλε
ποιήματα για τα ηρωικά κατορθώματα των Αχαιών στον πόλεμο της Τροίας και για
τις περιπέτειες του φημισμένου Οδυσσέα [...]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου